جهت دریافت حدیث هفته برروی اشتراک خبرنامه کلیک کنید.
اين چند بيت از حضرت امام ابوالحسنالرّضا(علیه السلام) منقول است:
يعيب الناس كلّهم زماناً_ |
و ما لزماننا عيب سوانا_ |
«تمام مردم از زمانه و روزگار عيب مي گيرند در حالي كه روزگار هيچ عيبي جز خود ما ندارد»!
نعيب زماننا و العيب فينا_ |
و لو نطق الزمان بنا هجانا_ |
«ما از زمان خويش عيب ميگيريم و حال آنكه ما خودمان داراي عيب هستيم و اگر زمان،زبان مي داشت و سخن مي گفت عيبهاي ما را برملا مي ساخت»!
و اِن الذّئب |
و يأكل بعضنا بعضاً عيانا_ |
«[هيچ] گرگي گوشت گرگ ديگر را نمي خورد ولي ما آدمها بالعيان گوشت يكديگر را مي خوريم».
لَبِسنا للخداع مسوك |
فويل للغريب اذا اتانا_ |
«براي فريب دادن مردم پوست آهو به تن كردهايم! پس واي اگر آدم ناشناسي [به خيال اينكه ما انسان هستيم] به سمت ما بيايد[و با گرگي مواجه گردد]».
عيون أخبار الرضا عليه السلام(شیخ صدوق ره ) / نشر دارالکتب الاسلامیه ، جلد2، صفحه 412
برگرفته از تفسیر سوره هود از تألیفات حضرت آیت الله سید محمد ضیاء آبادی صفحه 157