نام های امام علیه السلام

 الإمامُ الباقرُ عليه السلام( و قد سَألهُ الثُّماليُّ عن عِلّةِ تَسْمِيةِ القائم قائماً ) لَمّا قُتِلَ جَدّي الحسينُ صلَّى اللّه ُ علَيهِ ضَجّتِ المَلائكةُ إلَى اللّه ِ عزّ و جلّ بالبُكاءِ و النَّحيبِ ، و قالُوا : إلهَنا و سيّدنَا، أ تَغْفُلُ عَمَّن قَتلَ صَفْوتَكَ و ابنَ صَفْوتِكَ ، و خِيَرتَكَ مِن خَلْقِكَ ؟! فأوحَى اللّه ُ عزّ و جلّ إلَيهِم : قَرّوا مَلائكتي ، فَوَ عِزّتي و جلالي لَأنتقِمَنَّ مِنهُم و لو بعدَ حينٍ. ثُمّ كَشفَ اللّه ُ عزّ و جلّ عَنِ الأئمّةِ مِن وُلدِ الحسينِ عليه السلام للملائكةِ ، فسُرَّتِ الملائكةُ بذلكَ ، فإذا أحدُهُم قائمٌ يُصلّي ، فقالَ اللّه ُ عزّ و جلّ : بذلكَ القائمِ أنتَقِمُ مِنهُم . امام باقر عليه السلام ( ـ در پاسخ به پرسش ثمالى از علت نامگذارى آن حضرت به قائم ) فرمود : فرمود : چون جدّم حسين عليه السلام كشته شد فرشتگان با گريه و فغان به درگاه خداوند عزّ و جلّ فرياد برآوردند كه: اى خداى و سرور ما! آيا از كسانى كه برگزيده تو و فرزند برگزيده تو و بهترين آفريده تو را مى كشند چشم مى پوشى؟ خداوند عزّ و جلّ به آنان وحى فرمود كه : فرشتگان من ! آرام گيريد ؛ به عزّت و جلالم سوگند از آنان انتقام خواهم گرفت گر چه به طول انجامد. آن گاه خداوند عزّ و جلّ امامانِ نسل حسين عليه السلام را به فرشتگان نشان داد و فرشتگان بدان شادمان گشتند. در ميان آنان يكى ايستاده بود و نماز مى خواند. خداوند فرمود: با اين قائم (ايستاده) از آنان انتقام مى كشم! بحار الأنوار : ۵۱ / ۲۸ / ۱ ، میزان الحکمة جلد 1 صفحه 376 

الإمامُ الصّادقُ عليه السلام( ـ لمّا سُئلَ عن عِلّةِ تَسمِيَةِ القائمِ بالمَهدي ) : لِأنّه يَهدي إلى كلِّ أمرٍ خَفيٍّ . امام صادق عليه السلام ( ـ آن گاه كه از علت نامگذارى قائم به مهدى پرسيده شد ) فرمود : چون او به هر امر نهانى رهنمون مى شود. الغيبة للطوسي : ۴۷۱ / ۴۸۹ ، میزان الحکمة جلد 1 صفحه 377

تصريح به امامت آن حضرت

الإمامُ العسكريُّ عليه السلام( ـ و قد سُئلَ عن الحُجّةِ و الإمامِ بعدَهُ ؟ ـ )  : ابْنِي محمّدٌ ، و هُو الإمامُ و الحُجّةُ بَعدي ، مَن ماتَ و لَم يَعرفْهُ ماتَ مِيتةً جاهليّةً . أمَا إنّ لَه غَيبةً يَحارُ فيها الجاهلونَ ، و يَهْلِكُ فيها المُبطِلونَ ، و يَكْذِبُ فيها الوَقّاتونَ ، ثُمّ يَخرُجُ فكَأنّي أنظُرُ إلَى الأعْلامِ البِيضِ تَخْفِقُ فوقَ رأسِهِ بِنَجفِ الكوفةِ . امام عسكرى عليه السلام ( ـ در پاسخ به پرسش از حجّت و امام بعد از ايشان ـ ) فرمود : : فرزندم محمّد ، اوست امام و حجّت پس از من. هر كه بميرد و او را نشناسد به مرگ جاهلى مرده است. بدانيد كه او را غيبتى است كه پس از آن ، ظهور مى كند؛ غيبتى كه جاهلان در آن سرگشته مى شوند و باطل گرايان به نابودى مى افتند و كسانى به دروغ [براى ظهور او ]زمان تعيين مى كنند. گويى پرچمهاى سفيدى را مى بينم كه در نجفِ كوفه بر فراز سر او در اهتزازند.   بحار الأنوار : ۵۱ / ۱۶۰ / ۷  ، میزان الحکمة جلد 1 صفحه 377

بشارت به امام مهدی (ع)

رسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله : أبْشِري يا فاطمةُ ، فإنّ المهديَّ منكِ . پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : بشارت باد تو را اى فاطمه كه مهدى از توست. كنز العمّال : ۳۴۲۰۸ ، میزان الحکمة جلد 1 صفحه 377

رسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله :أبشِروا بالمهديِّ ، رجُلٍ مِن قريشٍ مِن عِترتي ، يخرُجُ فِي اخْتِلافٍ من النّاسِ و زَلْزالٍ ، فيَمْلأُ الأرضَ قِسْطا و عَدلاً كما مُلِئتْ ظُلما و جَورا .  پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : شما را بشارت باد به مهدى، مردى قرشى از خاندان من، در روزگارى كه مردم گرفتار اختلاف و تزلزل هستند قيام مى كند و زمين را همچنان كه از جور و ستم پر شده، از عدل و داد آكنده مى سازد. كنز العمّال : ۳۸۶۵۳ ؛  میزان الحکمة جلد 1 صفحه 378

رسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله : المهديُّ رجُلٌ مِن وُلْدي ، وجهُهُ كالكَوكبِ الدُّرّيِّ . پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : مهدى مردى از فرزندان من است و چهره اش چون ستاره درخشان. كنز العمّال : ۳۸۶۶۶ ، میزان الحکمة جلد 1 صفحه 378

رسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله :يَلي رجُلٌ مِن أهلِ بيتي يُواطِئُ اسمُه اسمِي، لَو لَم يَبْقَ مِن الدُّنيا إلاّ يَومٌ لَطوَّلَ اللّه ُ ذلكَ اليومَ حتّى يَليَ . پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : مردى از خاندان من حكومت خواهد كرد كه نامش با نام من يكى است . اگر از دنيا جز يك روز نمانده باشد خداوند آن روز را دراز مى گرداند تا او حكومت را به دست گيرد . كنز العمّال : ۳۸۶۶۱ ، میزان الحکمة جلد 1 صفحه 378

الإمامُ عليٌّ عليه السلام : المهديُّ رجُلٌ مِنّا مِن وُلدِ فاطمةَ . امام على عليه السلام : مهدى، مردى از ماست، از نسل فاطمه. كنز العمّال : ۳۹۶۷۵ ،  میزان الحکمة جلد 1 صفحه 378

الإمامُ عليٌّ عليه السلام : بمَهديِّنا تُقطَعُ الحُجَجُ ، فهُو خاتِمُ الأئمّةِ ، و مُنْقِذُ الاُمّةِ ، و مُنْتَهَى النُّورِ .امام على عليه السلام : با مهدىِ ما، حجّت ها تمام مى شود. او پايان بخش امامان و نجات بخش امّت و نور آخرين است. نهج السعادة : ۱ / ۴۷۲ ، میزان الحکمة جلد 1 صفحه 378 

الإمامُ الباقرُ عليه السلام : فإذا خَرجَ أسْندَ ظَهْرَهُ إلَى الكعبةِ،و اجْتَمعَ إليه ثلاثُ مائةٍ و ثلاثةَ عَشَرَ رجُلاً، فأوّلُ ما يَنطِقُ بهِ هذهِ الآيةُ: «بَقِيّةُ اللّه ِ خيرٌ لكم إنْ كُنتم مؤمنين» (سوره هود آیه 86) ثُمّ يقولُ : أنا بَقِيّةُ اللّه ِ و حُجّتُهُ و خليفتُهُ علَيكُم ، فلا يُسَلِّمُ إلَيهِ مُسَلِّمٌ إلاّ قالَ : السّلامُ عليكَ يا بَقِيّةَ اللّه ِ في أرضِهِ . امام باقر عليه السلام : هرگاه قيام كند به كعبه تكيه مى دهد و سيصد و سيزده مرد بر گردش حلقه مى زنند . نخستين سخنى كه مى گويد اين آيه است : «بقيّة اللّه براى شما بهتر است اگر ايمان داشته باشيد» . آن گاه مى فرمايد : من بقيّة اللّه هستم و حجّت و جانشين خدا بر شما . هيچ درود فرستنده اى به او درود نمى فرستد مگر چنين : درود بر تو اى باقيمانده خدا در زمين او . نور الثقلين : ۲ / ۳۹۲ / ۱۹۴ ،  میزان الحکمة جلد 1 صفحه 378 

مهدی (ع) بقیة الله در زمین است

(بَقِيَّةُ اللّه ِ خَيْرٌ لَكُمْ إِنْ كُنْتُمْ مُؤْمِنِينَ وَ مَا أَنَا عَلَيْكُمْ بِحَفِيظٍ) «اگر ايمان آورده ايد، بقيّة اللّه (آنچه خدا باقى مى گذارد) برايتان بهتر است. و من نگهبان شما نيستم». سوره هود آیه ۸۶

الإمامُ الباقرُ عليه السلام : فإذا خَرجَ أسْندَ ظَهْرَهُ إلَى الكعبةِ ، و اجْتَمعَ إليهِ ثلاثُمائةٍ و ثلاثةَ عَشَرَ رجُلاً، و أوّلُ ما يَنطِقُ بهِ هذهِ الآيةُ : «بَقِيّةُ اللّه ِ خيرٌ لكم إنْ كُنتم مؤمنين»(سوره هود آیه 86). ثُمّ يقولُ : أنا بَقِيّةُ اللّه ِ في أرضه و خليفتُهُ و حجّته علَيكُم ، فلا يُسَلِّمُ عليه مُسَلِّمٌ إلاّ قالَ: السّلامُ عليكَ يا بَقِيّةَ اللّه ِ في أرضِهِ .  امام باقر عليه السلام : هرگاه قيام كند، به كعبه تكيه مى دهد و سيصد و سيزده مرد بر گردش حلقه مى زنند. نخستين سخنى كه مى گويد اين آيه است : «بقيّة اللّه براى شما بهتر است اگر ايمان داشته باشيد»سوره هود آیه ۸۶ . آن گاه مى فرمايد: من بقيّة اللّه روى زمين هستم و جانشين و حجّت او بر شما . آن گاه هر كس بخواهد به او سلام دهد ، چنين مى گويد: سلام بر تو اى باقيمانده خدا در زمين خدا.  كمال الدين : ۳۳۱ / ۱۶ ، میزان الحکمة جلد 1 صفحه 379

الإمامُ المهديُّ عليه السلام : أنا بَقِيّةُ اللّه ِ في أرضِهِ ، و المُنْتقِمُ مِن أعدائِهِ . من بقيّة اللّه (باقيمانده حجّت هاى خدا) در زمينم و از دشمنان او انتقام مى گيرم. كمال الدين : ۳۸۴ / ۱ ،   میزان الحکمة جلد 1 صفحه 379 

قيامت برپا نمى شود تا مهدى عليه السلام ظهور كند

رسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله : لا تَقومُ السّاعةُ حتّى تَمْتَلئَ الأرضُ ظُلما و عُدْوانا ، ثُمّ يخرُجُ رجُلٌ مِن عِترتي فيَملَؤُها قِسْطا و عَدلاً كما مُلِئتْ ظُلما و عُدْوانا . پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : قيامت بر پا نمى شود تا زمانى كه زمين از ستم و دشمنى آكنده شود، آن گاه مردى از خاندان من قيام مى كند و زمين را، همچنان كه از ظلم و جور آكنده شده، از عدل و داد پر مى كند. كنز العمّال : ۳۸۶۹۱ ،  میزان الحکمة جلد 1 صفحه 381

مردى از خاندان پيامبر صلى الله عليه و آله ، زمين را از داد مى آكند

رسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله : لَو لَم يَبْقَ مِن الدَّهرِ إلاّ يَومٌ لَبعَثَ اللّه ُ تعالى رجُلاً مِن أهلِ بيتي يَملَؤها عَدلاً كما مُلِئتْ جَورا .  پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : اگر از عمر دنيا فقط يك روز باقى مانده باشد، خداوند مردى از خاندان مرا بر مى انگيزد كه دنيا را پر از داد مى كند، همچنان كه از ستم پر شده است. كنز العمّال : ۳۸۶۷۵ ،  میزان الحکمة جلد 1 صفحه 380 

رسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله : لَو لَم يَبْقَ مِن الدُّنيا إلاّ لَيلةٌ لَمَلَكَ فيها رجُلٌ مِن أهلِ بَيتي .  پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : اگر از عمر دنيا جز يك شب نمانده باشد، در همان يك شب، مردى از خاندان من به حكومت خواهد رسيد. كنز العمّال : ۳۸۶۸۳ ، میزان الحکمة جلد 1 صفحه 381

رسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله : لا تَقومُ السّاعةُ حتّى تَمْتَلئَ الأرضُ ظُلما و عُدْوانا ، ثُمّ يخرُجُ رجُلٌ مِن عِترتي فيَملَؤُها قِسْطا و عَدلاً كما مُلِئتْ ظُلما و عُدْوانا .پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :  قيامت بر پا نمى شود تا زمانى كه زمين از ستم و دشمنى آكنده شود ، آن گاه مردى از خاندان من قيام مى كند و زمين را ، همچنان كه از ظلم و جور آكنده شده ، از عدل و داد پر مى كند . كنز العمّال : ۳۸۶۹۱ ، میزان الحکمة جلد 1 صفحه 381 

همنامى آن امام و پيامبر صلى الله عليه و آله

رسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله :لَو لَم يَبْقَ مِن الدُّنيا إلاّ يَومٌ واحدٌ لَطوّلَ اللّه ُ ذلكَ اليومَ حتّى يَبعَثَ فيهِ رجُلاً مِن وُلدي يُواطئُ اسمُه اسمِي يَملَؤها عَدلاً و قِسْطا كما مُلِئتْ جَورا و ظُلما . پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :اگر از عمر دنيا جز يك روز باقى نمانده باشد خداوند آن روز را دراز مى گرداند تا مردى از نسل مرا برانگيزد كه همنام من است و دنيا را از عدل و داد مى آكند همچنان كه از ستم و بيداد آكنده شده است . روضة الواعظين : ۲۸۶ ، سنن أبي داوود : ۴ / ۱۰۶ / ۴۲۸۲ ،  میزان الحکمة جلد 1 صفحه 381 

دو غيبت امام قائم عليه السلام

الإمامُ الباقرُ عليه السلام : إنّ لِلقائمِ غَيبتَينِ : يُقالُ لهُ في إحداهُما : هَلَكَ ، و لا يُدرى في أيِّ وادٍ سَلَكَ! امام باقر عليه السلام : همانا قائم را دو غيبت است: در يكى از آنها [از بس طولانى است] گفته مى شود: او مرده است و معلوم نيست در كجا به سر مى برد. الغيبة للنعماني: ۱۷۳/۸ ، میزان الحکمة جلد 1 صفحه 382

الإمامُ الصّادقُ عليه السلام : للقائمِ غَيبتانِ : إحْداهُما طويلةٌ ، و الاُخرى قصيرةٌ ، فالاُولى يَعلَمُ بمكانِهِ فيها خاصّةٌ مِن شيعتِهِ، و الاُخرى لا يَعلمُ بمكانِهِ فيها (إلاّ) خاصّةُ مواليهِ في دِينهِ .امام صادق عليه السلام : قائم را دو غيبت است: يكى طولانى و ديگرى كوتاه. در غيبت نخستين [كه كوتاه است]، جايگاه آن حضرت را شيعيان خاصّ او مى دانند و در غيبت دوم [كه طولانى است] از جايگاه او كسى خبر ندارد بجز خواصّ از بستگان هم آيين او. بحار الأنوار : ۵۲ / ۱۵۵ / ۱۰ ، میزان الحکمة جلد 1 صفحه 382

الإمامُ الصّادقُ عليه السلام : إنّ لِصاحِبِ هذا الأمرِ غَيبتَينِ : إحداهُما تَطولُ، حتّى يقولَ بعضُهُم : ماتَ، و يقولَ بعضُهُم : قُتِلَ ، و يقولَ بعضُهُم : ذَهبَ ، حتّى لا يَبقى على أمرهِ مِن أصحابِهِ إلاّ نَفَرٌ يَسيرٌ . امام صادق عليه السلام : صاحب اين امر (امامت) را دو غيبت است: يكى از آنها چندان به درازا مى كشد كه بعضى مى گويند: مرده است، بعضى مى گويند: كشته شده است و بعضى مى گويند: رفته است [و بر نمى گردد]. تنها گروهى اندك از يارانش بر عقيده خود درباره او پا برجا مى مانند. بحار الأنوار : ۵۲ / ۱۵۳ / ۵ ،  میزان الحکمة جلد 1 صفحه 382

حضور امام غایب در موسم حجّ

الإمامُ الصّادقُ عليه السلام : يَفْقِدُ النّاسُ إمامَهُم فيَشْهَدُ المَوْسِمَ فيَراهُم و لا يَرَوْنَهُ .  امام صادق عليه السلام : مردم امام خود را مى جويند و نمى يابند، ولى آن حضرت در موسم حجّ حاضر مى شود و مردم را مى بيند اما آنها او را نمى بينند. كمال الدين : ۳۴۶/۳۳ ، میزان الحکمة جلد 2 صفحه 505

دشوار بودن ديندارى در زمان غيبت امام

رسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله( ـ لأصحابهِ ـ )  : إنّكُم أصْحابي ، و إخْواني قَومٌ في آخِرِ الزّمانِ آمَنوا و لَم يَرَوني ... لَأحدُهُم أشَدُّ بَقيّةً على دِينهِ مِن خَرْطِ القَتادِ في اللّيلةِ الظَّلْماءِ، أو كالقابِضِ على جَمْرِ الغَضا ، اُولئكَ مَصابيحُ الدُّجى ، يُنجِيهِمُ اللّه ُ مِن كلِّ فتنةٍ غَبْراءَ مُظْلِمةٍ .  پيامبر خدا صلى الله عليه و آله ( ـ به اصحابش ـ ) فرمود : شما همراهان من هستيد، اما برادران من، مردمانى در آخر الزمان هستند كه ايمان آورد[ه ا]ند و مرا نديده اند ... پايدارى هر كدامشان در ديندارى ، بيشتر از مقاومت كسى است كه مى خواهد در شب تار، خارهاى ساقه گون را با دست از بالا به پايين بزدايد يا همچون كسى است كه زغال افروخته چوب گز را در كف نگه مى دارد. اينان چراغهاى تابان در دل تاريكى اند. خداوند آنان را از فتنه هاى غبار آلود و شبگون نجات مى بخشد. بحار الأنوار : ۵۲ / ۱۲۴ / ۸ ،  میزان الحکمة جلد 1 صفحه 382 

رسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله : و الّذي بَعثَني بالحـقِّ بشيرا ، إنّ الثّابِتِينَ على القَولِ بهِ في زمانِ غَيبتِه لَأعزُّ مِنَ الكِبريتِ الأحْمَرِ . پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : سوگند به آن كه به حق مرا نويد دهنده برانگيخت، آنان كه در روزگار غيبت او بر اعتقاد به او استوار بمانند از كبريت احمر كميابترند. كمال الدين : ۲۸۸ / ۷ ،  میزان الحکمة جلد 1 صفحه 383

بحار الأنوار : عن رسولِ اللّه ِ صلى الله عليه و آله : سَيأتي قَومٌ مِن بَعدِكُم، الرّجُلُ الواحدُ مِنهُم لَه أجْرُ خَمسِينَ مِنكُم. قالوا : يا رسولَ اللّه ِ ، نَحنُ كُنّا مَعكَ ببدرٍ و اُحدٍ و حُنَينٍ و نزلَ فينا القرآنُ ! فقالَ : إنّكُم لو تُحَمَّلوا لِما حُمِّلوا لَم تَصْبِروا صَبْرَهُم . بحار الأنوار : پيامبر خدا صلى الله عليه و آله فرمود : پس از شما مردمانى خواهند آمد كه يكى از آنان اجر پنجاه نفر از شما را دارد. عرض كردند: اى پيامبر خدا! ما كه در [جنگهاى ]بدر و اُحُد و حنين همراه شما بوديم و قرآن در ميان ما نازل شد؟! فرمود: اگر آنچه بر سر ايشان مى آيد به سر شما بيايد، مانند آنان شكيب نمى ورزيد. بحار الأنوار : ۵۲ / ۱۳۰ / ۲۶ ، میزان الحکمة جلد 1 صفحه 383

الإمامُ زينُ العابدينَ عليه السلام : مَن ثَبَتَ على وَلايتِنا في غَيبةِ قائمنا أعطاهُ اللّه ُ أجرَ ألفِ شهيدٍ ، مثلِ شُهَداءِ بدرٍ و اُحدٍ . امام زين العابدين عليه السلام : هر كه در روزگار غيبت قائم ما، بر ولايت ما استوار ماند، خداوند پاداش هزار شهيد مانند شهيدان بدر و اُحُد را به وى عطا مى فرمايد. بحار الأنوار : ۵۲ / ۱۲۵ / ۱۳ ، میزان الحکمة جلد 1 صفحه 383

الغيبة للنعماني عن الإمامُ الصّادقُ عليه السلام : إنّ لِصاحِبِ هذا الأمرِ غَيبةً المُتَمَسِّكُ فيها بدِينهِ كالخارِطِ لِشَوْكِ القَتادِ بيَدِهِ. ـ ثُمّ أطْرَقَ مَلِيّا ثُمّ قالَ : ـ إنّ لِصاحِبِ هذا الأمرِ غَيْبةً فَلْيَتَّقِ اللّه َ عَبدٌ و لْيتَمَسَّكْ بدِينِهِ .امام صادق عليه السلام فرمود : صاحب اين امر (امامت) غيبتى دارد كه در آن ديندار همانند كسى است كه خار ساقه گون را با دست مى زدايد. ـ امام سپس، اندكى خاموش ماند و آن گاه فرمود ـ : صاحب اين امر را غيبتى است، پس بايد كه بنده از خدا بترسد و به دين خويش چنگ آويزد. الغيبة للنعماني : ۱۶۹/۱۱ و في بعض النسخ «فليتّق اللّه عند غَيبته» ،  میزان الحکمة جلد 1 صفحه 383

دعا در زمان غيبت امام عليه السلام

الغيبة للنعماني عن عبدِ اللّه بنِ سِنانٍ : دَخَلتُ أنا و أبي على أبي عبدِ اللّه ِ عليه السلام فقالَ : كيفَ أنتُم إذا صِرْتُم في حالٍ لا تَرَونَ فيها إمامَ هُدىً و لا عَلَما يُرى ؟! فلا يَنْجو مِن تلكَ الحَيرةِ إلاّ مَن دعا بِدُعاءِ الغَريقِ ، فقالَ أبي: هذا و اللّه ِ البلاءُ ، فكيفَ نَصنعُ جُعلتُ فِداكَ حِينئذٍ ؟ قالَ : إذا كانَ ذلك ـ و لَن تُدرِكَهُ ـ فتَمَسّكُوا بِما في أيْديكُم حتّى يَتّضِحَ لَكُمُ الأمرُ . الغيبة للنعمانى ( ـ به نقل از عبد اللّه ابن سنان ـ )  : من و پدرم به حضور امام صادق عليه السلام رسيديم، آن حضرت فرمود: اگر به روزى دراُفتيد كه نه امام هدايتگرى ببينيد و نه نشانه اى نمايان، چه مى كنيد؟! از آن سرگشتگى كسى رهايى نمى يابد، مگر آن كه دعاى غريق را بخواند. پدرم گفت: به خدا سوگند كه اين بلاست؛ فدايت شوم، در آن هنگام چه كنيم؟ فرمود: هرگاه چنين روزگارى آمد و امام زمان را نديدى به آنچه در دست داريد (قرآن و عترت) چنگ آويزيد تا امر برايتان آشكار شود. الغيبة للنعماني : ۱۵۹ / ۴ ،  میزان الحکمة جلد 1 صفحه 384

بحار الأنوار عن عبدِ اللّه بنِ سنانٍ : قالَ أبو عَبدِ اللّه ِ عليه السلام : سَتُصيبُكُم شُبْهةٌ فَتَبقَونَ بلا عَلَمٍ يُرى و لا إمامِ هُدىً، لا يَنْجو مِنها إلاّ مَن دَعا بدُعاءِ الغَريقِ . قلتُ : و كيفَ دُعاءُ الغَريقِ؟ قالَ : تقولُ : يا اللّه ُ يا رحمنُ يا رحيمُ ، يا مُقلِّبَ القلوبِ ثَبِّتْ قلبي على دِينِكَ. فقلتُ : يا مُقلِّبَ القلوبِ و الأبصارِ ثَبِّتْ قلبي على دِينِكَ ! فقالَ : إنّ اللّه َ عزّ و جلّ مُقلِّبُ القلوبِ و الأبصارِ، و لكنْ قُلْ كما أقولُ: يا مُقلّبَ القلوبِ ثَبّتْ قلبي على دِينِكَ .بحار الأنوار( ـ به نقل از عبد اللّه بن سنان ـ )  : امام صادق عليه السلام فرمود: بزودى در شبهه اى خواهيد افتاد و بدون نشانه اى نمايان و امامى رهنما خواهيد ماند. از اين شبهه رهايى نمى يابد مگر آن كس كه دعاى غريق را بخواند. عرض كردم: دعاى غريق چگونه است؟ فرمود: مى گويى: «يا اللّه ، يا رحمن، يا رحيم، يا مقلّب القلوب ثبّت قلبى على دينك؛ خدايا! مهر گسترا! مهربانا! اى دگرگونساز دلها! دل مرا بر دينت استوار گردان». و من گفتم: «يا مقلّب القلوب و الأبصار، ثبّت قلبى على دينك؛ اى دگرگونساز دلها و انديشه ها ! دل مرا بر دينت استوار گردان!» و امام فرمود: البته خداوند عزّ و جلّ دگرگون كننده دلها و انديشه هاست. اما تو همان بگو كه من مى گويم: اى دگرگونساز دلها! دل مرا بر دينت استوار گردان . بحار الأنوار : ۵۲/۱۴۹/۷۳ ، میزان الحکمة جلد 1 صفحه 384

انتظار فرج

رسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله:انتظارُ الفَرَجِ بالصّبرِ عبادةٌ .  پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :صبورانه در انتظار فرج بودن عبادت است.الدعوات : ۴۱ / ۱۰۱ ،  میزان الحکمة جلد 1 صفحه 387

الإمامُ عليٌّ عليه السلام : انتظِروا الفرَجَ و لا تَيأسُوا مِن رَوحِ اللّه ِ، فإنّ أحبَّ الأعمالِ إلى اللّه ِ عزّ و جلّ انتظارُ الفَرَجِ . امام على عليه السلام : در انتظار فرج باشيد و از رحمت خدا نوميد مشويد؛ زيرا محبوبترين كارها نزد خداوند عزّ و جلّ انتظار فرج است. بحار الأنوار : ۵۲ / ۱۲۳ / ۷ ،  میزان الحکمة جلد 1 صفحه 387

الإمامُ زينُ العابدينَ عليه السلام : انتظارُ الفَرَجِ مِن أعظمِ الفَرَجِ . امام زين العابدين عليه السلام : انتظار فرج، خود بزرگترين فرج است. بحار الأنوار : ۵۲ / ۱۲۲ / ۴ ، میزان الحکمة جلد 1 صفحه 387

الإمامُ الصّادقُ عليه السلام : مِن دينِ الأئمّةِ الورعُ و العِفّةُ و الصّلاحُ... و انتظارُ الفَرَجِ بالصّبرِ. امام صادق عليه السلام : پارسايى، پاكدامنى، درستى ... و صبورانه در انتظار فرج بودن جزء دين امامان است. بحار الأنوار : ۵۲ / ۱۲۲ / ۱ ، میزان الحکمة جلد 1 صفحه 388

الإمامُ الكاظمُ عليه السلام : انتظارُ الفَرَجِ مِن الفَرَجِ  .امام كاظم عليه السلام : انتظار فرج، جزء فرج است. الغيبة للطوسي : ۴۵۹ / ۴۷۱ ،  میزان الحکمة جلد 1 صفحه 388

انتظار فرج، برترين عبادت است

رسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله : أفضلُ أعمالِ اُمّتي انتظارُ فَرَجِ اللّه ِ عزّ و جلّ . پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : برترين كارهاى امّت من ، انتظار فرج از خداوند عزّ و جلّ است. بحار الأنوار:۵۲/۱۲۲/۲ ،  میزان الحکمة جلد 1 صفحه 388

.الإمامُ عليٌّ عليه السلام : أفضلُ عبادةِ المؤمنِ انتظارُ فَرَجِ اللّه ِ .  امام على عليه السلام : برترين عبادت مؤمن ، در انتظار فرج خداوند بودن است. المحاسن : ۱/۴۵۳/۱۰۴۴،  میزان الحکمة جلد 1 صفحه 388

مقام منتظران مهدى عليه السلام

الإمامُ الصّادقُ عليه السلام : المُنْتَظِرُ للثّاني عَشَرَ كالشّاهِر سَيفَهُ بينَ يدَي رسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله يَذُبُّ عنهُ . امام صادق عليه السلام : كسى كه منتظر دوازدهمين [امام ]باشد، مانند كسى است كه با شمشير آخته در برابر پيامبر خدا صلى الله عليه و آله از آن حضرت دفاع كند. بحار الأنوار : ۵۲/۱۲۹/۲۴ ، میزان الحکمة جلد 1 صفحه 388

الإمامُ الصّادقُ عليه السلام : مَن ماتَ مُنتظِرا لهذا الأمرِ كانَ كَمَنْ كانَ مَع القائمِ في فُسْطاطِهِ ، لا بَلْ كانَ بمنزلةِ الضّاربِ بينَ يدَي رسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله بالسَّيفِ . امام صادق عليه السلام : هر كه در حال انتظار اين امر (ظهور قائم) بميرد ، همچون كسى است كه با قائم در خيمه او باشد؛ نه، بلكه به مانند كسى است كه پيشاپيش پيامبر خدا صلى الله عليه و آله شمشير مى زند. بحار الأنوار : ۵۲/۱۴۶/۶۹ ، میزان الحکمة جلد 1 صفحه 389

ظهور قائم عليه السلام پس از نوميدى مردم

الإمامُ الصّادقُ عليه السلام : إنّ هذا الأمرَ لا يَأتيكُم إلاّ بعدَ إياسٍ ، لا و اللّه ِ ، حتّى تُمَيَّزوا . امام صادق عليه السلام : به خدا قسم اين امر (ظهور) برايتان در نمى رسد مگر پس از آن كه نوميد شويد، نه به خدا، مگر پس از آن كه سره از نا سره تان جدا شود. بحار الأنوار : ۵۲/۱۱۱/۲۰ ،  میزان الحکمة جلد 1 صفحه 389 

الإمامُ الصّادقُ عليه السلام : لا و اللّه ِ ، لا يكونُ ما تَمُدُّونَ إليهِ أعينَكُم إلاّ بعدَ إياسٍ . .امام صادق عليه السلام : به خدا سوگند، آنچه را چشم به راهش هستيد، فرا نمى رسد مگر پس از نوميدى [از آمدنش] . الغيبة للطوسي : ۳۳۶ / ۲۸۱ ،  میزان الحکمة جلد 1 صفحه 389  

الإمامُ الرِّضا عليه السلام : إنّما يَجيءُ الفَرَجُ على اليَأْسِ . امام رضا عليه السلام : همانا فرج و گشايش ، پس از نوميدى مى آيد. بحار الأنوار : ۵۲ / ۱۱۰ / ۱۷ ، میزان الحکمة جلد 1 صفحه 389  

تعيين كنندگان وقت ظهور دروغ مى گويند

الإمامُ الباقرُ عليه السلام( ـ و قد سألَه الفُضَيلُ : هَل لهذا الأمرِ وقتٌ ؟ ـ )  : كَذَبَ الوَقّاتونَ ، كَذَبَ الوَقّاتونَ ، كَذَبَ الوَقّاتونَ . امام باقر عليه السلام ( ـ در پاسخ به اين پرسش فضيل كه آيا زمان ظهور تعيين شده است ) فرمود : وقت گذاران دروغ مى گويند، وقت گذاران دروغ مى گويند، وقت گذاران دروغ مى گويند. الغيبة للطوسي : ۴۲۶ / ۴۱۱ ، میزان الحکمة جلد 1 صفحه 389  

الإمامُ الصّادقُ عليه السلام : كَذَبَ المُوَقِّتونَ ، ما وَقَّتْنا فيما مضى ، و لا نُوقِّتُ فيما يُستَقْبَلُ . امام صادق عليه السلام : وقت گذاران دروغ مى گويند. ما در گذشته، وقت [ظهور] را تعيين نكرده ايم و در آينده نيز تعيين نمى كنيم. الغيبة للطوسي : ۴۲۶ / ۴۱۲ ، میزان الحکمة جلد 1 صفحه 390

سبب غيبت

كمال الدين عن عبدِ اللّه ِ بنِ الفَضلِ الهاشِمِيّ سَمِعتُ الصّادقُ جَعفرَ بنَ مُحمَّدٍ عليهما السلام يَقولُ : إنّ لِصاحبِ هذَا الأمرِ غَيبةً لا بُدَّ مِنها يَرتابُ فيها كلُّ مُبطلٍ. فقُلتُ : وَ لِمَ جُعِلتُ فِداكَ؟ قالَ : لِأمرٍ لَم يُؤذنْ لنا في كَشفِهِ لكُم . قلتُ : فما وجْهُ الحِكمةِ في غَيبتهِ ؟ قال : وجْهُ الحِكمةِ في غَيبتهِ وجهُ الحكمةِ في غَيباتِ مَن تقدّمَهُ مِن حُجَجِ اللّه ِ تعالى ذِكرُهُ ، إنّ وجهَ الحكمةِ في ذلكَ لا يَنكشِفُ إلاّ بعدَ ظهورِهِ ... إنّ هذا الأمرَ أمرٌ مِن أمرِ اللّه ِ تعالى ، و سِرٌّ مِن سرِّ اللّه ِ ، و غيبٌ مِن غَيبِ اللّه ِ ، و متى عَلِمنا أنّهُ عزّ و جلّ حكيمٌ صدّقْنا بأنّ أفعالَهُ كلَّها حِكمةٌ ، و إنْ كانَ وجهُها غيرَ مُنكَشِفٍ .كمال الدين ( ـ به نقل از عبد اللّه بن فضل هاشمى ـ ): شنيدم امام صادق عليه السلام مى فرمود: صاحب الامر را غيبتى است كه ناچار به وقوع مى پيوندد كه هر باطل انديشى در آن شك مى كند . عرض كردم: فدايت شوم، براى چه؟ فرمود: به سبب چيزى كه اجازه نداريم آن را براى شما فاش سازيم. عرض كردم: پس، حكمت غيبت او چيست؟ فرمود: حكمت غيبت او همان حكمت غيبت حجّتهاى الهى پيش از اوست. حكمت آن فقط پس از ظهور او معلوم خواهد شد ... غيبت ، امرى از ( امور ) خداست و رازى از رازهاى خدا و غيبى از غيب خدا. وقتى دانستيم كه خداوند عزّ و جلّ حكيم است، تصديق مى كنيم كه همه كارهاى او از روى حكمت است هر چند راز حكيمانه بودن آنها بر ما معلوم نباشد.كمال الدين : ۴۸۲ / ۱۱ ،  میزان الحکمة جلد 1 صفحه 390

الإمامُ الصّادقُ عليه السلام : القائمُ عليه السلام لَن يَظهرَ أبدا حتّى تَخرُجَ ودائعُ اللّه ِ تعالى [يعني بها المؤمنينَ مِن أصلابِ الكافرينَ ]فإذا خَرجَتْ ظَهرَ على مَن ظَهرَ مِن أعداءِ اللّه ِ فقتَلَهُم؟ امام صادق عليه السلام : قائم عليه السلام هرگز ظهور نمى كند تا آنگاه كه امانتهاى خداوند متعال (يعنى مؤمنان از صلب كافران) بيرون آيند . پس، هرگاه آنان بيرون آمدند قائم بر دشمنان خدا چيره مى شود و آنها را مى كشد. علل الشرائع : ۱۴۷ / ۲ ، میزان الحکمة جلد 1 صفحه 391

الإمامُ الصّادقُ عليه السلام ما يكونُ هذا الأمرُ حتّى لا يبقى صِنفٌ مِن النّاسِ إلاّ و قد وُلّوا عَلَى النّاسِ، حتّى لا يَقولَ قائلٌ : إنّا لو وُلِّينا لَعَدَلْنا ! ثُمّ يَقومُ القائمُ بالحقِّ و العَدلِ . امام صادق عليه السلام : اين كار (قيام قائم عليه السلام ) رخ نخواهد داد تا آن كه هر گروه و دسته اى حكومت بر مردم را به دست گيرد تا كسى نگويد : اگر حاكم مى شديم عدالت را مى گسترانديم. بعد از اين، قائم حق و عدل گستر قيام مى كند. الغيبة للنعماني : ۲۷۴ / ۵۳ ، میزان الحکمة جلد 1 صفحه 391

  الإمامُ الكاظمُ عليه السلام : لو كانَ فيكُم عِدّةُ أهلِ بَدرٍ لَقامَ قائمُنا . امام كاظم عليه السلام : اگر در ميان شما به تعداد اهل بدر وجود داشت، قائم ما قيام مى كرد. مشكاة الأنوار : ۱۲۸ / ۳۰۰ ، میزان الحکمة جلد 1 صفحه 392

بحار الأنوار عن الحسنِ بنِ فَضّالٍ عنِ الإمامِ الرضا (علیه السلام) كأنّي بالشِّيعةِ عندَ فِقْدانِهِم الثّالثَ مِن وُلدي يَطلُبونَ المَرعى فلا يَجِدونَهُ ! قلتُ له : و لِمَ ذلكَ يا بنَ رسولِ اللّه ِ ؟ قال : لأنَّ إمامَهُم يَغيبُ عنهُم ، فقلتُ : و لِمَ ؟ قالَ : لِئلاّ يكونَ لأحدٍ في عُنُقِهِ بيعةٌ إذا قامَ بالسَّيفِ .بحار الأنوار ( ـ به نقل از حسن بن فضّال ـ ) : امام رضا عليه السلام فرمود: گويى شيعيان را مى بينم كه در روزگار فقدان سومين نسل از فرزندان من، در پىِ يافتنِ آسايش بر مى آيند، اما نمى يابند. عرض كردم: چرا آن گونه است، اى فرزند رسول خدا؟ فرمود: چون امامشان از ديدگان آنها غايب مى شود. عرض كردم: براى چه؟ فرمود: براى آن كه هرگاه شمشير بركشد و قيام كند بيعت كسى را به گردن نداشته باشد. بحار الأنوار : ۵۲ / ۹۶ / ۱۴ ، میزان الحکمة جلد 1 صفحه 392

الإمامُ المهديُّ عليه السلام : و أمّا عِلّةُ ما وَقعَ مِن الغَيبةِ فإنَّ اللّه َ عزّ و جلّ يقولُ : « يا أيّها الّذينَ آمنوا لا تَسألوا عن أشياءَ إنْ تُبدَ لكم تَسُؤْكُمْ » المائدة : ۱۰۱ ؛ إنّهُ لَم يكُن أحدٌ مِن آبائي إلاّ وقَعَتْ في عُنُقِهِ بَيعةٌ لطاغِيةِ زمانهِ ، و إنّي أخرُجُ حينَ أخرُجُ و لا بيعةَ لأحدٍ مِن الطّواغيتِ في عُنُقي .امام مهدى عليه السلام : و اما علّت رخداد غيبت، خداوند عزّ و جلّ مى فرمايد : «اى آنان كه ايمان آورده ايد! از چيزهايى نپرسيد كه اگر معلومتان شود شما را ناخوش مى آيد ، سوره مائده آیه 101» هيچ يك از نياكان من نبود، مگر آن كه در بند بيعت طاغوت زمانش بود؛ اما من، به گاه قيام، قيام مى كنم در حالى كه بيعت هيچ طاغوتى را به گردن ندارم.  بحار الأنوار : ۵۲ / ۹۲ / ۷ ، میزان الحکمة جلد 1 صفحه 393 

بهره گيرى مردم از امام در زمان غيبت

رسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله( ـ و قد سُئل : هَل يَنْتفِعُ الشّيعةُ بالقائمِ (علیه السلام) فی غَیبتِه ؟ )  : إي و الّذي بَعَثَني بالنّبوّةِ ، إنّهم لَينتَفِعونَ بهِ ، و يَستَضيؤونَ بنورِ وَلايتِهِ في غَيبتهِ كانْتِفاعِ النّاسِ بالشَّمسِ و إنْ جَلّلَها السَّحابُ . پيامبر خدا صلى الله عليه و آله ( ـ در پاسخ به اين سؤال كه: آيا شيعه در زمان غيبت قائم (علیه السلام)  ) از وجود او بهره مند می شود ؟ فرمود : آرى، سوگند به آن كه مرا به پيامبرى برانگيخت، آنان از وجود او بهره مند مى شوند و در روزگار غيبتش از نور ولايت او پرتو مى گيرند، همچنان كه مردم از خورشيدِ نهان در پسِ ابر، بهره مند مى شوند. بحار الأنوار : ۵۲ / ۹۳ / ۸ ،  میزان الحکمة جلد 1 صفحه 393 

الأمالي للصدوق عن سُليمانَ بنِ مهرانَ الأعمشِ عن الإمامِ الصّادقِ (علیه السلام) : لا تَخْلو [الأرْضُ] إلى أنْ تقومَ السّاعةُ مِن حُجّةٍ للّه ِ فيها ، و لو لا ذلكَ لم يُعْبَدِ اللّه ُ . قالَ سُليمانُ : فقلتُ للصّادقِ عليه السلام : فكيفَ يَنتَفِعُ النّاسُ بالحُجّةِ الغائبِ المَسْتورِ ؟ قالَ : كما يَنْتَفعونَ بالشَّمسِ إذا سَتَرها السَّحابُ . الأمالى للصدوق ( ـ به نقل از سليمان بن مهران اعمش ـ ) : امام صادق عليه السلام فرمود: تا قيام قيامت، زمين از حجّت خدا خالى نمى مانَد و اگر چنين نبود خداوند پرستيده نمى شد. به امام عليه السلام عرض كردم: مردم چگونه از حجّتِ غايبِ پنهان بهره مند مى شوند؟ فرمود: همچنان كه از خورشيدِ پسِ ابر بهره مند مى شوند. الأمالي للصدوق : ۲۵۳ / ۲۷۷ ،  میزان الحکمة جلد 1 صفحه 393  

الإمامُ المهديُّ عليه السلام : أمّا وَجـهُ الانْتِفاعِ بي في غَيبَتي فكالانْتِفاعِ بالشَّمسِ إذا غَيَّبها عَنِ الأبصارِ السَّحابُ ، و إنّي لَأمانٌ لأهلِ الأرضِ كما أنّ النُّجومَ أمانٌ لأهلِ السَّماءِ . امام مهدى عليه السلام : چگونگى بهره مند شدن از من در روزگار غيبتم همچون بهره مند شدن از خورشيد است، آنگاه كه در پس ابر از ديدگان پنهان مى شود. من مايه امان زمينيانم همچنان كه ستارگانْ مايه امان آسمانيان هستند. بحار الأنوار : ۵۲ / ۹۲ / ۷ ،  میزان الحکمة جلد 1 صفحه 394

نشانه هاى ظهور

الإمامُ عليٌّ عليه السلام : إذا هلَكَ الخاطِبُ ^{ لعلَّ المُرادُ بالخاطِبِ الطالبُ للخلافَةِ أو الخَطيبِ الذي يَقومُ بغيرِ الحَقِّ أو بالحاءِ المُهمَلةِ أي جالِبُ الحَطَبِ . الغيبة للنعماني : ۱۹۵ الهامش الخامس } و زَاغَ صاحِبُ العَصرِ و بقِيَتْ قلوبٌ تَتَقلّبُ مِن مُخْصِبٍ و مُجْدِبٍ، هلَكَ المُتَمَنّونَ و اضْمَحَلَّ المُضْمَحِلّونَ وَ بقِيَ المؤمنونَ ، و قَليلٌ ما يكونونَ ، ثلاثُمائةٍ أو يَزيدونَ ، تُجاهِدُ معَهُم عِصابةٌ جاهَدَتْ مَعَ رسولِ اللّه ِ صلى الله عليه و آله يومَ بَدرٍ ، لَم تُقْتَلْ و لَم تَمُتْ . امام على عليه السلام : آنگاه كه خاطب به هلاكت درمى افتد { مقصود از كلمه «خاطب» مى تواند طالب خلافت باشد يا سخنورى كه به ناحق سخن مى گويد و يا «حاطب (با حاء بدون نقطه)» است كه در اين صورت به معناى گردآورنده هيزم است } و امامِ عصر از ديدگان پنهان مى شود و دلهايى شاداب و دلهايى ديگر فسرده مى گردند، آرزومندان نابود مى شوند و از هم فرو مى پاشند و مؤمنان باقى مى مانند كه شمارشان اندك است، سيصد نفر يا بيشتر. در ركاب اين مؤمنان دسته اى [از فرشتگان ]مى جنگند كه روز بدر در كنار پيامبر خدا صلى الله عليه و آله جنگيدند كه نه كشته شدند و نه مردند. بحار الأنوار : ۵۲ / ۱۳۷ / ۴۲ ،  میزان الحکمة جلد 1 صفحه 394

الإمامُ عليٌّ عليه السلام : و اللّه ِ و اللّه ِ ، لا تَرَونَ الّذي تَنْتَظِرونَ حتّى لا تَدْعونَ اللّه َ إلاّ إشارةً بأيْديكُم و إيماضا بِحَواجِبِكُم ، و حتّى لا تَمْلِكُون مِن الأرضِ إلاّ مَواضِعَ أقدامِكُم ، و حتّى يكونَ مَوضِعُ سلاحِكُم على ظُهورِكُم ، فيَومَئذٍ لا يَنصُرُني إلاّ اللّه ُ بملائكتِهِ و مَن كَتبَ على قلبِهِ الإيمانَ . امام على عليه السلام : به خدا قسم، به خدا قسم! آن كس را كه انتظارش مى كشيد، نمى بينيد مگر آنگاه كه خدا را جز با اشاره دست و ابروى خود [نتوانيد ]بخوانيد، و از زمين چيزى در اختيار نداشته باشيد، جز همان جاى گامهاى خود و جنگ افزارتان بر پشتهايتان باشد. در آن روز مرا يارى نمى رساند مگر خداوند به وسيله فرشتگان خود و كسانى كه بر [صفحه] دلشان ايمان نقش بسته است. شرح نهج البلاغة : ۶ / ۳۸۲ ، میزان الحکمة جلد 1 صفحه 394

الإمامُ عليٌّ عليه السلام : لا يَخرُجُ المَهديُّ حتّى يُقْتَلَ ثُلثٌ و يَموتَ ثُلثٌ ، و يبقى ثُلثٌ . امام على عليه السلام : مهدى ظهور نمى كند مگر بعد از آن كه يك سوم مردم كشته شوند، يك سوم بميرند و يك سوم باقى بمانند. كنز العمّال : ۳۹۶۶۳ ، میزان الحکمة جلد 1 صفحه 395

كمال الدين عن محمّدَ بنِ مُسلمٍ : سَمعتُ أبا عبدِ اللّه ِ عليه السلام يَقولُ : إنّ قُدّامَ القائمِ عَلاَماتٍ تكونُ مِنَ اللّه ِ عزّ و جلّ للمؤمنينَ، قلتُ : و ما هِيَ ، جَعَلني اللّه ُ فِداكَ؟ قالَ : ذلكَ قَولُ اللّه ِ عزّوجلّ : « وَ لَنَبْلُوَنَّكُمْ » يعني المؤمنينَ قبلَ خروجِ القائمِ عليه السلام « بِشَيْءٍ مِنَ الخَوْفِ و الجُوعِ و نَقْصٍ مِنَ الأمْوالِ و الأنْفُسِ و الثَّمَراتِ و بَشِّرِ الصّابِرينَ ؛ البقرة : ۱۵۵ » كمال الدين ( ـ به نقل از محمّد بن مسلم ـ ) : از امام صادق عليه السلام شنيدم كه مى فرمود: خداوند براى مؤمنان نشانه هايى از قيام قائم عليه السلام بر شمرده است. عرض كردم: خداوند مرا فداى شما كند ، آن نشانه ها چيست؟ فرمود: اين سخن خداوند متعال كه: «شما» يعنى مؤمنان پيش از قيام قائم «را به چيزى از ترس و گرسنگى و كمبود مال و جان و ميوه ها مى آزماييم و شكيبايان را نويد ده»البقرة : ۱۵۵ ؛  كمال الدين : ۶۴۹ / ۳ ؛ میزان الحکمة جلد 1 صفحه 395

بحارالأنوار عن محمّدَ بنِ مُسلمٍ و أبي بَصيرٍ : سَمِعنا أبا عبدِ اللّه ِ عليه السلام يَقولُ : لا يكونُ هذا الأمرُ حتّى يَذهبَ ثُلُثا النّاسِ ، فقُلْنا : إذا ذَهَب ثُلُثا النّاسِ فمَن يَبقى ؟ فقالَ : أ مَا تَرْضَونَ أنْ تَكونوا في الثُّلُثِ الباقي ؟! بحار الأنوار( ـ به نقل از محمّد بن مسلم و ابو بصير ـ ) : از امام صادق عليه السلام شنيديم كه فرمود: اين امر (ظهور قائم) رخ نخواهد داد، مگر بعد از آن كه دو سوم مردم از بين بروند. ما عرض كرديم: اگر دو سوم مردم از بين بروند ، كه باقى مى ماند؟ فرمود: آيا دوست نداريد كه از يك سوم باقيمانده باشيد؟! بحار الأنوار : ۵۲ / ۱۱۳ / ۲۷ ، میزان الحکمة جلد 1 صفحه 395

الإمامُ المهديُّ عليه السلام ( ـ في التّوقيعِ إلى السَّمُريِّ ـ ) : اسْمَعْ ، أعْظَمَ اللّه ُ أجرَ إخوانِكَ فيكَ ، فإنَّك مَيّتٌ ما بينَكَ و بينَ ستّةِ أيّامٍ ، فاجمَعْ أمرَكَ و لا تُوصِ إلى أحدٍ يقومُ مَقامَكَ بعدَ وفاتِكَ ، فقد وَقعَتِ الغَيبةُ التّامّةُ ، فلا ظُهورَ إلاّ بعدَ إذْنِ اللّه ِ تعالى ذِكرُهُ، و ذلكَ بعدَ طُولِ الأمَدِ و قَسْوةِ القلوبِ و امْتِلاءِ الأرضِ جَورا . امام مهدى عليه السلام ( ـ در توقيع به سمرى ـ ) نوشت : گوش كن! خداوند در [مصيبت مرگ ]تو به برادرانت پاداش نيك دهاد! تو تا شش روز ديگر خواهى مُرد، كارهايت را سر و سامان بده و به هيچ كس وصيّت نكن كه پس از مرگت جانشين تو شود؛ زيرا غيبت كامل رخ داده است، پس ظهورى در كار نخواهد بود، مگر با اجازه خداوند متعال و آن پس از سپرى شدن روزگارى دراز و سخت شدن دلها و آكنده شدن زمين از ستم و بيداد است. بحار الأنوار : ۵۲ / ۱۵۱/ ۱ ، میزان الحکمة جلد 1 صفحه 396

در هنگام ظهور

الإمامُ عليٌّ عليه السلام : إذا نادى مُنادٍ من السَّماء : «إنّ الحَقَّ في آلِ محمّدٍ» فعندَ ذلكَ يَظهرُ المَهديُّ على أفواهِ النّاسِ ، و يُشْرَبونَ حُبَّهُ ، فلا يكونُ لَهم ذِكْرٌ غـيرُهُ . امام على عليه السلام : هرگاه آواز دهنده اى از آسمان آواز برآورد كه: «همانا حق در ميان خاندان محمّد است» آن هنگام مهدى بر سر زبانهاى مردم مى افتد و جام محبت او را سر مى كشند و جز ياد و نام او بر زبان نمى آورند. التشريف بالمنن : ۱۲۹ / ۱۳۶ ، كنز العمّال : ۳۹۶۶۵ ، میزان الحکمة جلد 1 صفحه 396

الإمامُ الصّادقُ عليه السلام :إنّ قائمَنا إذا قامَ مَدَّ اللّه ُ عزّ و جلّ لِشيعتِنا في أسْماعِهِم و أبْصارِهِم ، حتّى (لا) يكونَ بينَهُم و بينَ القائمِ بَريدٌ ، يُكلِّمُهُم فيَسْمَعونَ ، و يَنظُرُونَ إليهِ و هُو في مكانِهِ . امام صادق عليه السلام : زمانى كه قائم ما قيام كند، خداوند عزّ و جلّ گوشها و چشمهاى شيعيان ما را چنان توانا مى كند كه ميان آنان و قائم پيكى نباشد. از همان جايى كه هست با شيعيان سخن مى گويد و آنها سخنانش را مى شنوند و او را مى بينند. الكافي : ۸ / ۲۴۱ / ۳۲۹ ، میزان الحکمة جلد 1 صفحه 397

ياران امام

الغيبة للنعماني عن الإمامُ الصّادقُ عليه السلام : معَ القائمِ عليه السلام مِن العربِ شيءٌ يَسيرٌ ، فقيلَ له: إنّ مَن يَصِفُ هذا الأمرَ مِنهُم لَكثيرٌ ! قالَ: لا بُدّ للنّاسِ مِن أنْ يُمَحَّصوا و يُمَيَّزوا و يُغَرْبَلوا ، و سَيَخرُجُ مِن الغِرْبالِ خَلْقٌ كثيرٌ ..الغيبة للنعمانى : امام صادق عليه السلام فرمود : اندكى از عربها به همراه قائم عليه السلام قيام مى كنند. عرض شد: عدّه زيادى از عربها خود را شيعه مى دانند؟! فرمود: مردم بايد پالايش شوند و سره و نا سره شان از هم جدا گردد و غربال شوند و شمار فراوانى از غربال بيرون خواهند افتاد.  الغيبة للنعماني: ۲۰۴/۶، میزان الحکمة جلد 1 صفحه 397

رفتار امام با ستمگران، پس از قيام

امام صادق (علیه السلام) : زمانی که آن اتفاق برای امام حسین افتاد ، ملائکه به شیون زنان به درگاه خداوند ، عرضه داشتند ، با حسین ، بَرگزیده تو و پسر پیامبرت چنین می کنند ؟ امام فرمود : خداوند ، سایه قائم را برای آنها نمایان کرد و فرمود : با این : انتقام آن را خواهم گرفت. میزان الحکمة جلد 1 صفحه 398

نوآورى قائم

الإمامُ الباقرُ عليه السلام : يَقومُ القائمُ بأمرٍ جديدٍ،... و قضاءٍ جديد ... و لا يأخذُهُ في اللّه ِ لَوْمةُ لائمٍ .{المُرادُ من إيتانِ الإِمامِ المَهْديِّ (عج) بأمر جديدٍ هو أنَّهُ يُظهرُ الإِسلامَ المُحمّديّ القويمَ و أحكامَهُ المُقدّسةَ ، لكِنْ لشّدَّةِ بُعدِ الناسِ عنهُ و تَحريفِ بَعضِ مَفاهيمهِ يَرونَ ما يأتى به الإمامُ جديدا} .امام باقر عليه السلام : قائم عليه السلام مطلبى تازه، ....و قضاوتى تازه مى آورد... و در راه خدا به سرزنش هيچ نكوهش گرى توجه نمى كند. {مقصود از نوآورى امام مهدى عليه السلام آن است كه در هنگام ظهور آن حضرت ، اسلام ناب و احكام نورانى قرآن به گونه اى تحريف شده است كه وقتى ايشان اسلام حقيقى و احكام واقعى قرآن را به جامعه اسلامى ارائه مى كند، مردم تصوّر مى كنند دين جديدى عرضه كرده است}.  الغيبة للنعماني : ۲۳۳ / ۱۹ ، میزان الحکمة جلد 1 صفحه 398

جهان، پس از ظهور امام مهدى عليه السلام

رسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله : فيَمْلؤها عَدلاً و قِسْطا كما مُلِئتْ جَورا و ظُلما ، فلا تَمنَعُ السَّماءُ شَيئا مِن قَطْرِها ، و لا الأرضُ شَيئا مِن نَباتِها . پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : او زمين را، همچنان كه آكنده از ستم و بيداد شده، از عدل و داد مى آكند. نه آسمان از فرو ريختن بركاتش دريغ مى ورزد و نه زمين از روياندن گياهانش. كنز العمّال : ۳۸۶۶۹ ، میزان الحکمة جلد 1 صفحه 399

رسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله : يَخرُجُ في آخرِ اُمّتي المَهديُّ ، يَسْقيهِ اللّه ُ الغَيْثَ، و تُخرِجُ الأرضُ نَباتَها ، و يُعطَى المالُ صِحاحا ، و تَكْثُرُ الماشِيَةُ ، و تَعْظُمُ الاُمّةُ . پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : در ميان واپسين امّتم، مهدى ظهور مى كند. خداوند به او باران عطا مى كند، زمين گياهش را برمى روياند، مال به يكسان و بى كم و كاست عطا مى شود، دامها و چارپايان زياد مى شوند، و امّت سربلند و بزرگ مى گردد. كنز العمّال : ۳۸۷۰۰ ، میزان الحکمة جلد 1 صفحه 399

الإمامُ عليٌّ عليه السلام : لَو قَد قَامَ قائمُنا لأَنْزَلَتِ السَّماءُ قَطْرَها، و لأخْرَجَتِ الأرضُ نَباتَها ، و لَذَهَبتِ الشَّحْناءُ مِن قلوبِ العِبادِ ، و اصْطَلَحَتِ السِّباعُ و البَهائمُ ، حتّى تَمشيَ المرأةُ بينَ العِراقِ إلى الشّامِ لا تَضَعُ قَدَمَيْها إلاّ علَى النَّباتِ ، و على رأسِها زِينَتُها (زِنْبيلُها) لا يَهِيجُها سَبُعٌ و لا تَخافُهُ . امام على عليه السلام : اگر قائم ما قيام كند، آسمان بركت هاى خود را فرو مى ريزد و زمين گياهانش را مى روياند و كينه و دشمنى از دلهاى بندگان رخت برمى بندد و درندگان و چرندگان با هم مى سازند، تا آنجا كه زنِ زيور (/زنبيل) به سر، عراق را تا شام مى پيمايد و جز بر سبزه ها گام نمى نهد و هيچ درنده اى آشفته و هراسانش نمى كند. بحار الأنوار : ۱۰ / ۱۰۴ / ۱ ، میزان الحکمة جلد 1 صفحه 400

الإمامُ عليٌّ عليه السلام : يَعْطِفُ الهَوى علَى الهُدى إذا عَطَفوا الهُدى علَى الهَوى ، و يَعْطِفُ الرّأْيَ علَى القرآنِ إذا عَطَفوا القرآنَ علَى الرّأْي ... تُخرِجُ لَهُ الأرضُ أفالِيذَ كَبِدِها ، و تُلْقي إلَيهِ سِلْما مَقالِيدَها ، فَيُريكُمْ كيفَ عَدْلُ السِّيرةِ ، و يُحْيي مَيّتَ الكِتابِ و السُّنَّةِ . امام على عليه السلام : خواسته ها را پيرو هدايت مى نمايد پس از آن كه هدايت را پيرو خواسته ها كردند و رأى را تابع قرآن مى كند پس از آن كه قرآن را تابع رأى خود كردند ... زمين ، پاره هاى جگر خود (گنجينه هايش) را براى او برون مى اندازد و كليدهاى خويش را تسليم او مى كند. پس، او روش عادلانه را به شما نشان مى دهد و كالبد بى جان كتاب و سنّت را جان [دوباره ]مى بخشد. نهج البلاغة: الخطبة۱۳۸، میزان الحکمة جلد 1 صفحه 400

الإمامُ زينُ العابدينَ عليه السلام : إذا قامَ قائمُنا أذْهَبَ اللّه ُ عن شِيعتِنا العاهَةَ ، و جَعلَ قلوبَهُم كَزُبَرِ الحديدِ ، و جَعلَ قُوّةَ الرّجُلِ مِنهُم قُوّةَ أربَعينَ رجُلاً ، و يكونونَ حُكّامَ الأرضِ و سَنامَها . امام زين العابدين عليه السلام : زمانى كه قائم ما قيام كند، خداوند آفت را از شيعيان ما مى زدايد و دلهاى آنان را چون پاره هاى آهن [سخت و تزلزل ناپذير] مى كند و هر مرد آنان را قدرت چهل مرد مى دهد. آنان فرمانروا و سالار جهان خواهند بود. مشكاة الأنوار : ۱۵۱ / ۳۶۶ ،  میزان الحکمة جلد 1 صفحه 400

الإمامُ الصّادقُ عليه السلام( ـ في قولِه تعالى : وَلَهُ أَسْلَمَ مَن فِي السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضِ طَوْعًا وَكَرْهًا ، سوره آل عمران آیه 83 ) : إذا قامَ القائمُ عليه السلام لا يَبقى أرضٌ إلاّ نُودِيَ فيها بشهادةِ أنْ لا إله إلاّ اللّه ُ و أنّ محمّدا رسولُ اللّه ِ . امام صادق عليه السلام ( ـ درباره آيه «و هر آن كه در آسمانها و زمين است، خواسته یا ناخواسته ، تسلیم شد  ، سوره آل عمران آیه 83) فرمود : زمانى كه قائم عليه السلام قيام كند سرزمينى باقى نمى ماند كه در آن نداى «لا إله إلاّ اللّه و محمّد رسول اللّه » بلند نشود. تفسير العيّاشي : ۱ / ۱۸۳ / ۸۱ ، میزان الحکمة جلد 1 صفحه 401